قرار ما

کمی نزدیکتر از قلبم جایی میان جانم ‌تو را بی پروا پرورانده ام.میگذارم زمان بگذرد ،میگذارم سرنوشت راهش را برود تا فرصتی باشد برای مقایسه.من اینجا، درست در عمقِ نبودنت کنار تناقضِ حرفهایت محکم ایستاده ام !این روزهای پر سوال‌ نسخه ایی از احوالاتِ زنی ست که بی وقفه انتظاراتش را قربانی ترس هایش میکند ...گاهی به سردرگمی آدمی می‌شود که نمیداند هرآنچه را که باید بداند ...و گاهی به غریبی کودکی میشود که رویایش را در بغل میگیرد و با چشمان گِردش به دوردست ها مینگرد.گاهی هم به صبوری زنی میشود که باور دارد حقیقت به احساساتش اهمیت نمی‌دهدحبیبم، قریب در خوابهایم و غریب در بیداریَم،نمیدانم ،نمیدانم کجای زمان و کجای تقویم ،نمیدانم اما میدانم جایی از زمان آینده ، شاید درکسری از ثانیه شبیه به سکانسی از فیلم مورد علاقه ات در ذهنت تداعی شوم ؛و یا شاید رنگ و زنگ صدایم شبیه به قطعه ایی از ترانه در گوشَت نجوا کند .حتم دارم به یاد خواهی آورد روزگاری زنی با موهای تیره و چشمانی پارسی که شعر می‌دانست ،در بد خط ترین صفحه ی تقدیرش با خطی خوش برایت شعر مینوشت و برایت میسرودزنی که مدارا را تا مرز مداوا کِش میداد تا نلغزد تفاهم تا نرنجدخاطری بیش عزیزو درست همانجا دلت تنگ میشود. + نوشته شده در پنجشنبه ۱۴۰۳/۰۱/۳۰ ساعت ۲:۵۵ ب.ظ توسط مریم خلیلی  |  قرار ما...ادامه مطلب

قرار ما...

چشمانت را دوست میدارمچشمان تو جاذبه ی ماههمان حرمت بارانحسادت برق چشمانت ستاره ها را ميکشدظلمت بال سارهاى مهاجر در مقابل چشمانت رنگ ميبازندامان از چشمان توچشمان مثنوي خوان توکه مرا به نهایت تو دچار کرددلم که تنگ میشود از چشمانت شعر برمیدارمرندانه تورا به اعماق شعر هایم میبرم و تورا در پرده پوش ترین جای شعرم هویدا میکنمبیشتر خودنماي کن ،شعرم قلمرو توست#ماه-من + نوشته شده در شنبه ۱۴۰۲/۰۷/۱۵ ساعت 1:54 AM توسط مریم خلیلی  |  قرار ما...ادامه مطلب

فاصله را بپذیر که مجالی ست میان آبادی و غارت زدگی،فاصله را پاس دار حتی به کوتاهیِ یک مکث، که گاهی علاج ست و گاهی جبران.گاهی به غزلیات حافظ می‌رسد و گاهی به رباعیات خیام.جانکم...فراموشی مرام یاد نیست.جدایی ها را نترس که گاهی امان است و گاهی ایمان.فاصله را بپذیر که منعقد شدن کلام تقدیرست که گاهی به کوتاهی یک عمر است و گاهی به بلندای یک نظر. + نوشته شده در شنبه ۱۴۰۱/۰۹/۲۶ ساعت 5:5 AM توسط مریم خلیلی  |  قرار ما...ادامه مطلب

از چهارده داریم تا بیست و چهار. عیار رو میگم !هرچی این رقمه میره بالا ارزش یه تیکه طلا بیشتر میشه.هرچی عیار بالاتر  ناخالصی کمتر،اصلا این ناخالصیه حالمونو میگیره میدونی چی میگم نمیزاره حض کنیم ! میزنه قرار ما...ادامه مطلب

گاه گاه نگاهت میکنم جانان 

چشم ميدوزم به تو ای مهربان آذرپوش من

بامدادان پرندگان طلوع پرست را به تماشای خوابت دعوت میکنم    

هوای تو سحرگاه جنگل است

نو   

بکر   

نکهت باران شهريورى من ،ای عطر دل انگیز خاک تر   

به تو نزدیکم ،حوالی دکمه ی پيراهنت 

قرار ما...

امشب برایت مینویسم

از انبوه اندوهی که پشت چشمانم پنهان کردم تا مبادا بغلتد اشکی  

مینویسم از نگاه ساکتم که به بهانه ی تو از پشت پنجره به دوردست ها خیره میشود

مینویسم از شهری که در من بنا کردی و از آن کوچ کردی 

هرشب دیواری از این شهر ویران را میسازم تا مبادا گوش نامحرم بشنود شهرم ویران شد !!!

نگاه کن، اینجا هنوز چراغی روشن است.

مینویسم از زخمی که دردش را مداوا که نه،مدارا میکنم.

مینویسم هرشب تورا با تاکید مینویسم ... 

قرار ما...

یادمه یه روز یکی از دوستام گفت من پنج سال با یه نفر دوست بودم اما بعد ها یکی اومد توزندگیم که فقط یه ماه از اومدنش میگذره اما نمیدونم چرا بیشتر از اونی که پنج سال باهاش بودم دوستش دارم  ،با خودم گفتم قرار ما...ادامه مطلب

"تو" ، جنجالی ترین چالش اینروزهایم

فرقی نداره دلگیرم از تو یا هنوز درگیر توام؛

تورو بردم یا تورو باختم!! بی تو متروکم یا با تو آبادم !

اینجا هر چه که هست فقط به خودم مربوط میشه.

و این به "من" مربوط شدن فقط به "تو" ربط داره. به همین سادگی!

ببین اینجا جز "تو" هر چیز دیگه ایی سو تفاهمه ...

 

قرار ما...

اگر یکبار دیگر متولد شوم

شمعدانی های بیشتری خواهم کاشت

هزار بار بیشتر دنبال پروانه ها میدوم

 با صدای بلندتری آواز میخوانم

 گوش ماهیهای بیشتری جمع میکنم

اگر یکبار دیگر متولد شوم  

برای تولدم بازهم تابستان را انتخاب میکنم ...

قرار ما...